Karl Julius Bernard Mannfeld, dziewiętnastowieczny niemiecki malarz i grafik, przez pięć lat podróżował po Dolnym Śląsku w poszukiwaniu dawnych płyt nagrobnych i inskrypcji. Pracował na zlecenie hrabiego Adriana Josefa von Hoverden-Plencken, kolekcjonera sztuki, działającego na rzecz rozwoju śląskiego muzealnictwa.

Zebrane materiały posłużyły na skompletowanie 30-tomowego dzieła zawierającego kopie epitafiów, płyt nagrobnych i inskrypcji. Przed II wojną światową rękopisy te były chlubą Biblioteki Miejskiej we Wrocławiu (dawnej Stadtbibliothe zu Breslau). Obecnie 20 tomów ocalałych z zawieruchy wojennej i późniejszego chaosu przechowywanych jest w Oddziale Rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego. Ponadto jeszcze dwa znajdują się w Archiwum Państwowym we Wrocławiu. Te ostatnie są dość dziwnie zewidencjonowane, co może utrudniać ich rozpoznanie. Pierwszy z nich, tom XX, jest niekompletny. Przechowywany jest w zespole Akta majątku Hochbergów pod sygnaturą 82/146/0/11/777, zatytułowany „Der Grab Denkmale XX Band”. Drugi stanowi część zespołu Kolekcja Rękopisów Oddziału II, nosi sygnaturę 82/1286/0/-/267 i tytuł „Epitafia śląskie”.

Co stało się z pozostałymi tomami, czy nie przetrwały wojny czy też może przechowywane są jeszcze w archiwach lub bibliotekach skatalogowane w sposób utrudniający ich właściwą identyfikację?

Dziś chciałabym zaprezentować kilka grafik z tomu o sygnaturze 82/1286/0/-/267 przedstawiających płyty nagrobne upamiętniające przedstawicieli rodu von Czettritz z kościoła w Dziećmorowicach.